Dat is een goede vraag.
Als ik een nieuwe cliënt ontvang in mijn praktijk is een van mijn standaardvragen of iemand alcohol drinkt en hoeveel. Dan blijkt al hoe lastig het gegeven is, want wat is dan veel? Voor de een is twee glazen wijn per dag heel gewoon, terwijl de ander dat als “verslavend” betiteld. Ik zie het als een verslaving als het een gewoonte is geworden, je niet meer drinkt om het lekkere drankje maar het om de alcohol gaat én je bij niet gebruik onaangename ontwenningsverschijnselen krijgt.
Zelf merk ik dat ik best wel verslavingsgevoelig ben. Of moet ik zeggen was? Want daar zijn de meningen over verdeeld. De één beweert dat het al in je zit en niet meer weggaat, en de ander beweert weer van niet. Afijn, ik ben er niet over uit wat het nu is. Ik kan alleen mijn ervaring delen. Mijn persoonlijke ervaring en dat wat ik tegenkom in mijn praktijk.
Als tiener ben ik gaan roken. Mijn moeder rookte en vele familieleden. In die tijd stonden tijdens een verjaardag de sigaretten op tafel als de gewoonste zaak van de wereld. Kun je je toch niet meer voorstellen vandaag de dag!
Ik was best nieuwsgierig en met een paar vriendinnen gingen we stiekem roken. Want ondanks dat mijn moeder rookte, mocht ik dat niet. Ik weet niet eens meer hoe dat verder is gegaan, wel dat ik ben blijven roken, de sigaret kon ik niet meer missen. Niet dat ik dat toen zo ervaarde.
Jaren daarna diverse pogingen gedaan om te stoppen. Soms weken, soms maanden gestopt en dan toch weer begonnen. En daar zit het bij mij. Als ik dan weer één sigaret rookte dan zat ik er weer “in”. Ik had diverse excuses om weer te beginnen met roken. Omdat het zo “gezellig” was, ik verdrietig was, het rust bracht of dacht dat ik alleen op “feestjes” kon roken. Nou bij mij was het dan elke dag feest! En begrijp goed, er zijn mensen die dit wel kunnen.
Inmiddels heb ik al meer dan tien jaar geen sigaret meer aangeraakt en dat wil ik ook niet meer.
Ook heb ik van dichtbij meegemaakt wat een drugs- en gokverslaving met je kan doen. Heftig voor die persoon maar ook voor degene die het van dichtbij meemaken. Ik weet nog dat ik mijzelf vaak machteloos voelde. Ik wilde zo graag helpen. In die tijd heb ik veel geleerd. Over verslavingsgedrag, de helpende instanties en over mijzelf. Vooral om goed voor mijzelf te blijven zorgen, mijzelf staande te houden. Je wordt namelijk zo makkelijk meegesleept in de verslavingssituatie van de ander. Degene die dit hebben meegemaakt of nog meemaken, zullen dit vast herkennen.
Mijn motto is: Voorkomen is beter dan genezen!
Wat is verslaving?
Verslaving is het ontwikkelen van een bepaalde toestand waarbij een stof of ervaring, na herhaling, tenslotte een levensvoorwaarde voor lichaam en geest gaat worden. Je kunt het gedrag herkennen aan de persoon als hij /zij voornamelijk bezig is met het verkrijgen, innemen van het middel en/of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten.
Er zijn diverse soorten verslavingen. De meest voorkomende zijn eet-, rook-, drank-, medicijn-, drugs-, gok-, game- en seksverslaving.
Wanneer ben je verslaafd?
Je raakt niet meteen verslaafd. Het verschilt per persoon en per middel. Ook de omgeving speelt een belangrijke rol. Wordt er in je directe leefomgeving veel gedronken, drugs gebruikt o.i.d., dan is het vaak lastiger om zelf de maat te houden.
Signalen van een verslaving kunnen zijn:
- Afhankelijk zijn van patroon, actie, stof.
- Meer, vaker of langer gebruiken/ doorgaan dan gepland.
- Over grenzen heengaan door gebruik en/of gedrag en daardoor in de problemen komen.
- Drang naar en er veel aan moeten denken of er mee bezig zijn.
- Ontwenningsverschijnselen als je het niet meer gebruikt.
Wat kan je eraan doen?
Iedere verslavingsvorm heeft zijn eigen specifieke kenmerken en behandelmethoden. Er zijn verschillende instanties, therapeuten die je daarbij kunnen helpen. Je huisarts kan je daar meer over vertellen en bekijken welke hulp voor jou van toepassing is.
Neem eens je gebruik met bovenvermelde middelen onder de loep en kijk wat het met je doet als je het een paar dagen niet inneemt. Mocht je dan ontwenningsverschijnselen krijgen, stel jezelf eens de vraag:
“Wat biedt deze verslaving mij”?
Wat ik vaak hoor is dat een sigaret (nicotine) rust geeft en een kalmerend effect heeft op het zenuwstelsel. Of is het rustgevend als de verslavingsprikkel wordt gestild?
De praktijk
Mijn cliënten komen bij mij voor een specifieke klacht en ik merk al snel als er iets anders onderligt, een verslaving. Wat mij opvalt is dat wat er vaak onder ligt een compensatie is van gemiste liefde.
Iedere verslavende stof of situatie geeft namelijk een (ver)vulling van een emotionele, psychische of lichamelijke leegte. Het voelen van leegte (de afwezigheid van liefde) kan zeer pijnlijk zijn. Verslavingen bieden tijdelijk de mogelijkheid om aan die pijn, angst en verdriet te ontsnappen maar uiteindelijk maakt het gevoel van leegte alleen maar groter. Je kunt beter gaan onderzoeken waarom je het lege gevoel hebt en daarmee aan de slag gaan. Dit aan de slag gaan kun je bij verslavingen nooit alleen.
Als ondersteuning van de reguliere behandeling werkt voet- en/of vingerreflexologie zeer goed. Je lichaam is vervuild door de verslaving. Beide behandelingen stimuleren het zelfgenezend vermogen van het lichaam en herstelt het immuunsysteem. Naast het lichamelijke zorgt het er ook voor dat je geestelijk op een andere wijze naar de verslaving gaat kijken. Vingerreflexologie werkt op het gebied van het emotionele deel van de hersenen. En juist de emotionele kant van de verslaving is het moeilijkst om te weerstaan.
Heel belangrijk bij een verslaving is dat je erover blijft praten, hou contact.